Με την άφιξη του Superman το 1939, τα κόμικς δεν ήταν πλέον αστεία, αποτέλεσμα αυτού ήταν να ξεκινήσουν καταγγελίες απαγόρευσης και περιεχομένου, όπως θα γινόταν και δεκαετίες αργότερα στον τύπο, την τηλεόραση και τα βιντεοπαιχνίδια.
Ο διάσημος λογοτεχνικός συντάκτης του Chicago Daily News Sterling North είπε τα ακόλουθα για τα κόμικς στις 8 Μαΐου 1940:
«Κακώς τραβηγμένα, κακώς γραμμένα και κακώς τυπωμένα - μια επιβάρυνση για τα νεαρά μάτια και το νευρικό σύστημα - η επίδραση αυτού του εφιάλτη απο χαρτί είναι σαν ένα βίαιο διεγερτικό. Αν δεν θέλουμε μια επερχόμενη γενιά ακόμη πιο άγρια από τη σημερινή, οι γονείς και οι δάσκαλοι σε όλη την Αμερική πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους στο να εξαφανιστούν αυτά τα κόμικς ».
Τα κόμικς όμως εμφάνιζαν ακόμα περισσότερη ζήτηση και δημοτικότητα και πριν αλλά και μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Με τους Batman, Superman και Captain America, τα κόμικς πουλούσαν 60 εκατομμύρια αντίτυπα το μήνα.
Ένας άνθρωπος όμως επρόκειτο να βάλει τη "σφραγίδα" του σε αυτό που λέμε ιστορία των κόμικς.
Το όνομά του ήταν Frederic Wertham, Γερμανός ψυχίατρος και μετανάστης. Ο Wertham είχε εργαστεί στη δεκαετία του 1920 για να αποδείξει τη τότε νέα ιδέα, ότι το περιβάλλον του ασθενούς πρέπει να λαμβάνεται υπόψη πριν από τη διάγνωση και τη θεραπεία. Έκανε επίσης μια σειρά διαλέξεων πριν νομοθετήσει το κράτος σχετικά με τα κακά του σχολικού διαχωρισμού. Το άρθρο του, «Ψυχολογικές επιπτώσεις του σχολικού διαχωρισμού» υποβλήθηκε ως απόδειξη στην ιστορική υπόθεση του Ανώτατου Δικαστηρίου «Brown vs the Board of Education» που βοήθησε να τερματιστεί ο διαχωρισμός.
Ο Wertham συνεργάστηκε με παραβατικούς εφήβους και παρατήρησε ότι πολλοί από αυτούς ήταν ένθερμοι αναγνώστες κόμικς. Κοιτάζοντας τα κόμικ αυτά, παρατήρησε οτι ήταν γεμάτα ωμή βία, προκλητικές συμπεριφορές και σεξ. Το 1948 απευθύνθηκε σε έναν οργανισμό ψυχιατρικής και ισχυρίστηκε ότι τα κόμικ δημιουργούσαν μια νέα και μεγάλη ομάδα, ανηλίκων παραβατών.
Στα τέλη της δεκαετίας του '40 περιοδικά όπως το Time και το Look επέκριναν τα κόμικς για τον «εκφυλισμό» τους. Υπήρχαν πόλεις που διοργάνωναν μαζικές καύσεις κόμικς και σε άλλες θεσπίζονταν νόμοι για τον έλεγχο και τη λογοκρισία τους. Οι Καναδοί νομοθέτες απαγόρευσαν τη δημοσίευση «εγκληματικών κόμικς». Η Γερουσία των ΗΠΑ ενεπλάκη το 1950 όταν σχηματίστηκε ειδική επιτροπή για τη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ κόμικς και οργανωμένου εγκλήματος. Τα κόμικς κατηγορούνταν συχνά για έγκλημα, καθώς οι έφηβοι εγκληματίες δήλωναν ότι τα κόμικς τους είχαν επηρεάσει.
Το κύμα ενάντια στα κόμικ πήρε μεγάλες διαστάσεις όταν ο Wertham δημοσίευσε το βιβλίο του Seduction of the Innocent (best seller). Στο βιβλίο ο Wertham ισχυρίστηκε ότι ο Batman και ο Robin ήταν «ευχής όνειρο για δύο ομοφυλόφιλους που ζούσαν μαζί» και ότι η Wonder Woman ήταν «λεσβία αντίστοιχη του Batman». Είχε επικρίνει τον Σούπερμαν γιατί έδωσε στα παιδιά την ιδέα ότι μπορούσαν να πετάξουν.
Η καθοριστική επίθεση του Wertham ήρθε εναντίον μιας νέας γενιάς κόμικς εγκλήματος και τρόμου, ειδικά των φρικιαστικών δημιουργιών του William Gaines. Ο Gaines μέσω των EC Comics είχε δημιουργήσει μια σειρά κόμικς τρόμου με τίτλους όπως "Tales of the Crypt" και "The Vault of Horror", τα οποία θεωρούνται εξαιρετικά βίαια ακόμη και για τα σημερινά πρότυπα.
Ο Wertham ήταν αγαπητός των μέσων ενημέρωσης, έγραφε για δημοφιλή περιοδικά και μιλούσε σε όλη τη χώρα. Όταν το Κογκρέσο ενδιαφέρθηκε ξανά για την κριτική του το 1954, ο Wertham ήταν ο πρωταγωνιστής, εμφανίστηκε ενώπιον της υποεπιτροπής της Γερουσίας για τη Διερεύνηση της Νεανικής Παραβατικότητας. Ο μόνος εκπρόσωπος της βιομηχανίας των κόμικς που κατέθεσε ήταν ο Gaines.
Η έρευνα της υποεπιτροπής ήταν καταστροφή για τη βιομηχανία των κόμικς. Ο διάλογος που ακολουθεί μεταξύ του γερουσιαστή Estes Kefauver και του Gaines ήταν ιδιαίτερα επιζήμιος:
KEFAUVER (κρατώντας έναν ιδιαίτερα ζοφερό τίτλο EC Comic): «Φαίνεται ότι πρόκειται για έναν άνδρα με ένα αιματηρό τσεκούρι που κρατά το κεφάλι μιας γυναίκας ψηλά, το οποίο έχει αποκοπεί από το σώμα της. Πιστεύετε ότι είναι καλόγουστο; »
GAINES: «Ναι κύριε, το κάνω για το εξώφυλλο ενός κόμικ τρόμου. Ένα κακόγουστο εξώφυλλο μπορεί να δείχνει το κεφάλι ψηλότερα, έτσι ώστε να φαίνεται το αίμα που στάζει από αυτό ».
ΚΕΦΑΒΕΡ: «Δείχνετε αίμα που βγαίνει από το στόμα της»
GAINES: «Λίγο».
Ο Γκέινς δεν είπε στον Γερουσιαστή ότι είχε απορρίψει την πιο αιματηρή έκδοση του εξωφύλλου όταν του παρουσιάστηκε νωρίτερα.
Για να αποφευχθεί η κυβερνητική λογοκρισία, όπως και η σημερινή βιομηχανία ψυχαγωγίας, οι παραγωγοί κόμικ αναγκάστηκαν να καταρτίσουν έναν αυτοεπιβαλλόμενο κώδικα προτύπων. Ονομάστηκε Comics Code Authority και η σφραγίδα του στη γωνία ενός κόμικς θα πιστοποιούσε ότι το κόμικ ήταν ασφαλές για τα παιδιά της Αμερικής. Ο κώδικας περιόρισε το φύλο και τη βία, απαγόρευσε την κριτική της θρησκείας, τη χρήση λέξεων αργκό και μια μεγάλη λίστα άλλων απαράδεκτων πρακτικών. Πολλοί διανομείς δεν θα διανέμουν ένα κόμικ χωρίς να εμφανίζεται ο κώδικας σε αυτό.
Ο Gaines έδωσε πολλές μάχες με την Comics Code Authority, σε μια προσπάθεια να κρατήσει τα περιοδικά του χωρίς λογοκρισία. Ένα αξιοσημείωτο περιστατικό αφορούσε την απειλή των μελών του διοικητικού συμβουλίου της Comics Code Authority με μήνυση, αφού διατάχθηκε να αλλάξει την αποκορύφωση μιας ιστορίας επιστημονικής φαντασίας, έτσι ώστε ένας από τους χαρακτήρες να μην ιδρώνει.
Τελικά το EC Comics εξαφανίστηκε μαζί με πολλούς άλλους εκδότες κόμικς. Η Marvel Comics (τότε ονομαζόταν Atlas Comics) σχεδόν αναγκάστηκε να πάει πάσο και τα DC Comics έγιναν σκιά του πρώην εαυτού της.
Ο Γουίλιαμ Γκέινς όμως είχε ένα κρυφό όπλο... Όταν έκλεισε την EC, έσωσε ένα περιοδικό. Επιβίωσε επειδή δεν έμοιαζε με κόμικ, άρα δεν ήταν στόχος - κάτι που δεν σήμαινε βέβαια ότι τα παιδιά δεν το διάβαζαν.
Το όνομα του περιοδικού είναι "MAD MAGAZINE" και είναι σε κυκλοφορία ακόμα και σήμερα. Απο τότε όμως, όλα τα κόμικς κυκλοφορούσαν αποκλειστικά και μόνο με τη σφραγίδα έγκρισης απο το CCA.
Ο Wertham συνέχισε να μάχεται εναντίων της βίας στους νέους, χρόνια αργότερα το 1973 σε ένα συνέδριο που ήταν ομιλητής, ο κόσμος τον κατηγόρησε λέγοντας του ότι "σκότωσε" πολλά κόμικς στην καριέρα του.
Ο Wertham πέθανε το 1981.
Ο Κώδικάς έγκρισης κυκλοφορίας για τα κόμικς όπως και το περιοδικό mad υπάρχουν ακόμα και σήμερα !
Με την αγάπη που ξέρετε Ian
Το άρθρο το βρήκα εδώ : damninteresting.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου